Η Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία είναι μια μέθοδος ψυχολογικής θεραπείας που έχει ως θεωρητικό υπόβαθρο την Ψυχανάλυση και την Ψυχαναλυτική Σκέψη. Λαμβάνει χώρα μία έως τρεις φορές την εβδομάδα και στοχεύει στο να αυξήσει τη συνειδητότητα του Θεραπευόμενου, όσον αφορά στις χρόνιες, λανθάνουσες και ασυνείδητες συναισθηματικές συγκρούσεις και ανάγκες, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί από τα πρώιμα βιώματά του και έχουν αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής του.

Η ιστορία του Θεραπευόμενου διερευνάται, όχι για να αποδοθούν ευθύνες σε τρίτους, όπως συχνά πιστεύουν πολλοί, και έτσι να απεμπολήσει ο Θεραπευόμενος τις δικές του ευθύνες για τη ζωή του, άρα και τον δικό του έλεγχο πάνω σε αυτή. Τουναντίον, αυτό συμβαίνει ακριβώς για να μπορέσει ο θεραπευόμενος, αντιλαμβανόμενος τις συνδέσεις μεταξύ πρώιμων βιωμάτων και δυναμικών των σημαντικών του σχέσεων και της τρέχουσας πραγματικότητάς του, να δει πώς επαναλαμβάνει μοτίβα σχέσεων που συνεχίζουν να τον τραυματίζουν ή να τον κρατούν δέσμιο σε μια παθολογική συνθήκη.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους. Αν, όμως, αντιληφθούμε τη δική μας συμμετοχή στα πράγματα που βιώνουμε ως τραυματικά, δύσκολα, αγχωτικά κ.ο.κ., θα μπορέσουμε να κάνουμε πιο υγιείς επιλογές σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, προσωπικά, κοινωνικά, επαγγελματικά, διαπροσωπικά, να μάθουμε να οριοθετούμε συμπεριφορές δικές μας ή άλλων που αποβαίνουν επιζήμιες για την ψυχική μας υγεία και την εξέλιξή μας, να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας στην αλήθεια του, επιτρέποντας να έρθει αυτή στην επιφάνεια και να βρει το χώρο της, χωρίς να την καταπιέζουμε με ένα πέπλο ασυνείδητων μηχανισμών άμυνας, σωματοποιημένου άγχους και νευρωτικών συμπτωμάτων.

Για τον κάθε Θεραπευόμενο το ψυχοθεραπευτικό ταξίδι έχει διαφορετικό χαρακτήρα, προορισμό και χρονοδιάγραμμα. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός και ξεχωριστός, όσο κι αν μοιραζόμαστε, υπαρξιακά, κοινωνικά και ψυχικά πολλά κοινά χαρακτηριστικά, όλοι μας. Στην Ομαδική Ψυχοθεραπεία, το αίτημα και η διαφορετικότητα του καθενός βρίσκουν το χώρο τους και συνυπάρχουν με τα των άλλων. Σε σημεία, οι αφηγήσεις και οι προβληματικές τέμνονται. Άλλοτε, συμπλέουν, με σεβασμό και αποδοχή, στον ίδιο ωκεανό αναζήτησης νοήματος.

Αν έπρεπε να περιγράψω με ελάχιστες λέξεις τι είναι η Ψυχοθεραπεία, θα έλεγα πως είναι ένα Σχολείο Αγάπης προς τον Εαυτό και τον Άλλον, μια επανορθωτική εμπειρία πάνω στο πώς σχετιζόμαστε με τον εαυτό μας και τους άλλους, μια άσκηση συνειδητότητας, ανάληψης ευθύνης και νοηματοδότησης της ύπαρξής μας.