Όπως το πρόσωπο δεν εξαντλείται στις γραμμές
το άγγιγμα στου δέρματος το όριο
η θύμηση στις άπειρες συνάψεις του μυαλού
και η συνάντηση σε τόπο και σε χρόνο
Έτσι το να ‘σαι μέσα μου δεν φυλακίζεται σ’ ένα κορμί
ούτε κι ο θάνατος μπορεί να του φορέσει χαλινάρι.

— Σοφία Χατζηδημητρίου, ‘Άγνωστοι Αγαπημένοι’, Εκδόσεις Μελάνι